“Die van mij leren gewoon hun band plakken, kom op nou”
-
Lianne
- 2 november 2023
- Leestijd: 6 minuten
Interview met vader en oprichter van Vaderboks: Valentijn
Valentijn is vader van twee dames: Josien (10) en Veerle (11) en woont samen met zijn vrouw vlakbij Groningen. Hij kan net zoals Bob de Bouwer álles maken, sport wat af en zet zich fanatiek in voor de behoefte van de man als mede-oprichter van Vaderboks.
Hoe ervaar jij het vaderschap?
Alles wat ze zeggen is waar. De allereerste keer dat Veerle in mijn handen lag was echt fantastisch. Ik heb gejankt als een klein kind en dit gevoel van trots kan ik niet beschrijven.
Ik zeg er altijd wel bij: de kids voelen als een product van mij en Janneke. Omdat wij van elkaar houden en elkaar leuk vinden. De kunst is daarom ook om zoveel mogelijk van elkaar te blijven genieten, jullie met zijn tweeën.
Hoe was de zwangerschap voor jou?
Ik was 33 toen Veerle kwam. Doodeng vond ik het. Een kind blijft voor altijd in je leven en je kan er nooit, maar dan ook nooit voor weglopen. Een kind zorgt automatisch voor verantwoordelijkheid, die vrouwen denk ik van nature eerder hebben dan mannen.
Tijdens de zwangerschap hebben Janneke en ik hele intieme en dierbare gesprekken gehad. Wat zouden we bijvoorbeeld doen als ons kind door lichamelijke of geestelijke problemen geen normaal leven kan leiden?
Janneke ziet dagelijks alle situaties waar het mis gaat. En ik? Ik ben een man van statistiek.
Janneke werkt zelf in het ziekenhuis, dus die ziet regelmatig negatieve dingen van zwanger- en ouderschap. Alle situaties waar het mis gaat. En ik? Ik ben een man van statistiek. De kans is klein dat er iets fout zal gaan, dat er iets tijdens de geboorte aan de hand is met je kind bijvoorbeeld. Ik kijk terug op een zwangerschap waarin we over alle onderwerpen open en bloot konden praten. En dat kunnen we tot op de dag van vandaag nog steeds, heel erg waardevol!
Kon je je als man voorbereiden op de bevalling?
Je reist mee in de zwangerschap van je partner. Van de 10 weken echo naar de 20 weken echo. Steeds weer verwonderd en opgelucht dat alles goed zat. En stiekem ook heel blij dat het een meisje zou worden.
Na die 20 weken is het vrij stil en heel gek voor de man. Af en toe voel je wel eens aan de buik wanneer het kind ertegenaan schopt. Maar je vrouw wordt ondertussen echt voorbereid op het moment van bevallen. Ik niet, ik ben op een dag gewoon vader geworden.
Hoe was de bevalling zelf verlopen?
Tijdens de bevalling heb ik me wel keurig aan het script gehouden. Ik heb meegepuft, ik hield een washandje op haar hoofd en ik heb alle voeding met ook maar een lichtelijke walm-geur afgeslagen. Want vrouwen zijn daar tijdens het bevallingsmoment extra gevoelig voor. Nee, ik had kauwgom voor een heel voetbalteam bij me.
Eenmaal toen Veerle en ook Josien op de borst van Janneke lagen, was dat echt een prachtig mooi moment.
Pakte je gemakkelijk je vaderrol op tijdens de kraamweken?
Nou, ik had wat moeite met de kraamhulp. Vooral omdat ik een gast in mijn eigen huis was en niet het gevoel had dat ik er helemaal bij hoorde. Het ging vooral om Janneke en het kind. En ik stond ondertussen beschuit met muisjes te smeren voor het bezoek.
Toch bouwde ik ondertussen vrij gemakkelijk een band op met mijn kind. Midden in de nacht ging ik eruit als ze huilde, verschoonde ik haar of wandelde ik een uurtje met haar door het huis. Vooral Veerle had de gave om heel goed bij mij in slaap te vallen. Dus ik kon haar heel mooi op mijn borst houden en zo liep ik zachtjes wiebelend over de hele bovenverdieping.
Gevoelsmatig kan Veerle nooit meer wat fout doen bij mij. Die eerstgeborene die mij papa heeft gemaakt, dat is toch wel heel bijzonder.
Heb je overwogen om minder te gaan werken?
Ik heb de discussie full- of parttime nooit gesnapt, ik werk gewoon graag. Ik heb wel geprobeerd om een tijdje wat vrije dagen op te nemen, maar dat beviel me gewoon niet. Ik ben altijd ondernemend geweest en heb sales of representatie-achtige functies gehad in mijn leven. Dus ik werd toch wel gebeld door klanten, ook op mijn papa-dag. Het zit niet in mijn aard om dan niet de telefoon op te nemen. Dus dan kan ik net zo goed gewoon gaan werken. En werken tussen 9-5 is überhaupt passé.
Wat wil jij als ouder aan je kinderen meegeven?
Het is belangrijk om vanaf het begin te realiseren dat kinderen uiteindelijk op eigen benen moeten staan. Als ouder wil je dat je kinderen zelfstandige en krachtige individuen worden. In deze moderne tijd zie ik echter vaak dat ouders te veel voor hun kinderen willen doen. Terwijl het zo belangrijk is dat ze hun eigen weg leren vinden. Het is essentieel om kinderen de ruimte te geven om te groeien en te ontwikkelen. Net zoals ze zonder zijwieltjes leren fietsen, moeten ze ook leren omgaan met tegenslagen en fouten kunnen maken.
Soms maken we ons als ouders grote zorgen over de veiligheid van onze kinderen. Ik zal nooit het moment vergeten van het ernstige mountainbike-ongeluk dat ik samen met mijn dochter had. Ik dacht echt dat ze verongelukt was, maar al snel begon ze te huilen en was ik dolgelukkig. Dit incident leerde me dat een lichaam veerkrachtig is en veel kan verdragen. Die weken daarop ben ik weer met haar gaan mountainbiken.
Wat is de rol van het vaderschap in de opvoeding?
Elke ouder heeft een belangrijke rol in de opvoeding van je kinderen. Het is essentieel om duidelijke grenzen te stellen en hen te begeleiden. Ik ben voorstander van rust, reinheid en regelmaat. Ik houd van routine en ik heb een hekel aan gezeur. Die van mij leren gewoon hun band plakken, kom op nou!
Ik geloof in je duidelijk uitspreken maar ook het beperken van keuzes. Het eten van gezond en gebalanceerd voedsel is belangrijk in ons gezin. Niet de hele tijd suikerrijk eten bijvoorbeeld. Mijn kinderen hebben altijd alles geproefd, van groenten tot sushi. En nu eten ze nog steeds alles. Dit komt omdat ik ze van jongs af aan heb geleerd dat dit normaal is. Maar hé, natuurlijk ga ik ook wel eens patat met ze halen!
Ik heb een jaarlijkse traditie waarbij ik op de verjaardagen van mijn kinderen hun lengte opmeet. Echt zo’n vader-ritueel.
Het is belangrijk dat vaders betrokken zijn bij de opvoeding en ook hun eigen tijd en ruimte krijgen om te genieten van de band met hun kinderen. Ik heb bijvoorbeeld een jaarlijkse traditie waarbij ik op de verjaardagen van mijn kinderen hun lengte opmeet. Echt zo’n vader-ritueel.
Wat is de tip die je andere vaders meegeeft?
De basis is jullie twee: jij en je partner. Wanneer jullie een sterke en gelukkige relatie hebben weerspiegelt dit op jullie kinderen. Maak daarom genoeg tijd voor je partner en geef genoeg aandacht aan elkaar. Want straks zijn de kinderen uit huis en ben je weer alleen samen. Het laatste wat je dan wilt is dat het gek en oncomfortabel voelt.
Meer tips voor vaderschap ontdekken?
Ken jij de Vaderboks al?
Ben of ken jij iemand die wel zo'n Vaderboks kan gebruiken?